Рибите, за разлика од другите сувоземни крлушни животни, немаат надворешно и средно уво, туку само внатрешно уво. Тоа е така затоа што густината на водата е поголема од густината на воздухот и на тој начин целото тело на рибата ги осеќа подводните вибрации.
Кај рибите слухот се состои од внатрешно уво и надворешни црти кои имаат и друга функција. Спрема истражувањата, увото кај рибите им служи пред се за орентација во просторот, па кај некои врсти (крапот и сомот) увото е сврзано со меурот, кој е поголем орган за ориентација. Доказ за ова е тоа што доколку се повреди увото кај рибата, таа започнува да се движи во круг. Спрема тоа, увото кај рибите осеќа само јаки потреси и звучни тонови.
Друго сетило е страничната црта кај рибата која реагира и на непознати вибрации во водата. Страничната црта кај рибите е по страната на рибата од главата па се до опашот. Видлива е како точкаста и шупликава црта кај некои видови. Кај некои видови таа воопшто не се гледа. Страничната црта ја имаат поголемиот дел од рибите па и некои други видови на водоземци. Тоа се посебни нерви кои реагираат на сето она што се движи во водата. Преку страничната црта рибата знае од која страна доаѓаат вибрациите, како и има претстава за големината на предметот кој ги создава. Со помош на овие свои сетила, во матната вода и ноќе рибата ги осеќа препреките, движењето на другите риби и евентуалните опасности кои произлегуваат од вибрации кои се создаваат во водата.
За добриот рибар од исклучително значење е да не го занемари фактот дека рибите се многу осетливи и при најмалиот шум и звук. Токму затоа, препораката е кога сте покрај водата да останете што потивки. Викањето, смеењето, чукањето, сечењето на дрва, превртувањето на камења, или фрлањето на предмети во водата, во близина на местото каде што фаќаме многу негативно може да се одрази врз риболовните резултати/ Кога газите во водата претпазливоста треба да биде уште поголема. Кога газиме во водата секое превртување на камењата, лизгање или плискање, рибата го осеќа и тоа може да биде основен фактор поради кој кога убаво ќе се сместиме и ќе почнеме да фрламе, исто како да фрламе во “мрво море“. После извесно време рибата може да се врати, но може и да не се врати, затоа што рибите памтат каде било местото каде тие осетиле опасност.