Морам да споделам...
Пред малку бев во бараката на Јасен (позади поранешно ЗОИЛ) со цел уредно да си извадам дневна дозвола за утре. Планирам се спуштам од брана порано, а таму нема каде да извадиш карта, па дури и ако го чекаш до 10:00 чуварот да дојде во куќарката (зборувам од лично искуство). Затоа излегов од работа на кратко и отидов денес да завршам работа.
На влез во бараката ме пречекува една тетка и една помлада госпоѓа и ме прашуваат зошто сум дојден. Објаснувам јас што ми треба и одговорот на тетката е дека колешката што ги издава картите, отишла да заврши некоја работа и кога ќе се вратела, тогаш ќе ми дале карта. Јас љубезно прашувам дали само таа колешка дава карти или може и тие да ми напишат. Нормално, добив очекуван одговор, надополнет со објаснување - цитирам:
- Дечко, само колешката дава карти. Колешката е на нотар. Кога ќе заврши ќе ти даде карта.
Јас прашувам дали очекуваат брзо да се врати или ќе треба да чекам долго?
- Кога ќе се врати - тогаш! Ако неможеш да чекаш, дојди за два саати! Плус тоа, нели гледаш дека имаме побитна работа!?
Да биде сето ова поинтересно, целата комуникација се одвива пред директорот кој беше присутен во канцеларијата.
Мој заклучок од денешната посета во Јасен е „
луд јебе збуњеног“!
И така...