Светот останува на младите....после зборовите на мајсторот све е излишно, ама еве и од моја перспектива бидејќи Филип некако срамежливо објаснил
Детето е загреано до даска за риболов,....знаејќи како ми било мене како мал, заедно со татко му решивме да пробаме да му обезбедиме риболов за паметење. Како што пишал Филип има два нови, т.е први параболици и гореше од желба да оди на некој екстра риболов.
Стигнавме на езерото и почнавме да се распакуваме и да местиме опрема и канонадата од прашања започна...
...а какви се твоиве трски....од кај е фирмата...од кај ги купи,...добри ли се моиве,...добар ли е конецот, добра ли е машинката...?
...каков е род подот, како се поставува, од што е направен, кој род под е најдобар...?
...од кај ти е футролава...?
...какви се сигнализаториве ::?
..иииијјјј од кај ти е кутијава за прибор...?...кога ја отворивме кутијата следеше иииијјјјјј и нова канонада прашања
..од каде овие олова, која е најдобра јадица, какви се овие ароми, што се овие смоките, што се овие сунгерчиња,
....тоа се вика загреан рибар, тој што прашува..... јас трпеливо одговарав и му покажував како се прават системите, како да става мамец на влакно, како да го издолжи влакното, на што да внимава, како да ја постави трската и сл....
Време беше да прихраниме и он барабар со мене дојде да фрламе храна и секако по пат нови прашања, зошто грашок во пченката, што јаде амурот, кои ароми се добитни, каде треба да се зафрла и сл...
Дојде време за нова лекција, како се зафрла и на што треба да пази, јас покажував, а он пиеше како сунѓер, со попатни прашања, како нишаниш, има ли врска конецот, машинката и сл.прашања
Додека се сместивме, додека нахранивме и зафрливме стигна 11 сат.
Ни помина првиот ден, а Филип не излезе од мојата кутија со приборот, т.е правеше паузи кога јадевме и кога идеше до трските, до род подот и поставуваше прашања за нив...
Пред да се стемни, следеше нова лекција “Ракетирање“.....на кое Филип доби одговор на прашањата зошто е оваа трска со толкаво окце, зошто е 4,5 либри, како се користи ракетата и сл....и додека јас рекетирав, он пунеше ракети и вадеше трските да префлиме...
Стигна вечерта, а он беше се порезигниран и разочаран. “Ајде нека удри некој амур, повторуваше...
додека ние го тешевме дека можно е да удри вечерта и дека најверојатно чека он да легне и да заспие.
Малиот вечераше, со тажна фаца отиде во кола, се пикна во вреќа и пред да го совлада сонот порача “разбудете ме ако удри“
)),
Јас и татко му, имењакот останавме да си мезиме и да се релаксираме.
Точно во 12 се јави сигнализаторот кај мене. Започна борбата, во глава си мислев “можно е ова да е единствениот, дај да го извадиме за Филип да го види, да се слика, да појача импресии, тоа за него ќе значи многу“..... имењакот вадеше трски за да не не уплетка и асистираше со кепот, сепак при кепање, амурот се откачи и замина. Филип за тоа време спиеше и не не сети, а и ние не го разбудивме и најверојатно затоа го изгубивме амурот
убаво напишал погоре
Накај 04-05 нов удар кај мене,... овој пат сите на нозе,...започна борбата, а малиот имаше можност да се испроба на тема “кепање“....еднаш го промаши, двапати го промаши, доби неколку совети и мислам дека од трета успеа. Радоста кај него беше неизмерна. Научи како се откачува горниот дел од кепот, како се пренесува рибата и каде се полегнува.
Научи и што е тоа КлинИК и за што служи, затоа што додека го кепаше амурот првично го извлече на обала и амурот се распафта и малку се повреди...ама и тоа му беше школо на Филип,.. како не треба да ја влече рибата со кепот на обала.
Се изнасликавме, му ставивме Клиник на амурот и следеше нова лекција, како се враќа рибата назад. Живи радостии и назад во кола да се стоплиме и да поспиеме уште троа.
Сонцето не разбуди за кратко, следеше вториот ден.
Станавме, префрливме, поново закрмивме и чекавме...
Од една страна се надевав дека ќе удри денски, а од друга се плашев ако не удри Филип нема да има можност да ја сети рибата на трска...
Филип не престануваше со прашања
Заедно правевме системи и други матракукии...слушаше лекции, но и имаше можност сам да направи систем од почеток до крај, од љуштење на snakeskin, преку врзување на јадицата и правење на влакно, ставање на термо божур, врзување на осмиците, до монтирање на мамецот....
Од време на време ќе кажеше
“Еххх да ми удри на моите параболици, да ги осетам како реагираат на поголема риба, да ја осетам и машинката нова....
Не помина доста време ...одличен ран токму на неговиот параболик....малиот рипна и куршум го зграпчи параболикот....тука беше рибата, а адреналинот скокна до максимум........јас со задоволство ја прифатив улогата на асистент, а таткому брзо ја вклучи камерата....видеото го имате погоре
Од едната страна беше Филип со 28 кила, а од другата страна сериозна риба која влечеше јако...
Детето имаше можност во пракса да се испроба и да види што научил на форумот и од советите,....беше исплашен, но и решен да се бори со големата риба.......“ииијјјј ме влече ќе кажеше од време на време“.......во сред борба доби потсетување дека треба да си ја проверува кочницата на машинката за спремен да ги дочека налетите на рибата,...и тоа го направивме заедно....амурот се приближуваше, а Филип успешно го уморуваше. Јас со задоволство ја превземав улогата да му кепам на МАЈСТОРОТ. ...Амурот беше совладан и победен.....на радоста и немаше крај....
Филип држеше вистински трофеј, фатен на негова опрема и изваден лично од него.....апаратот штракаше на сите страни за спомен, ......ја измеривме рибата, беше околу 9 кила,..... ја однесовме до водата и како што е редот МАЈСТОРОТ и го покажа патот за назад.....а таа му одпоздрави со еден силен плесок со опашот и млаз вода, како да сакаше да му каже “Нека е аирлија и да имаш уште многу капитални улови“
....ова беше голем улов за него
Подоцна во денот дојдоа доста рибари и излетници кои галамеа на сите страни и беше јасно дека нема да имаме удари понатаму.......но тоа не беше битно....она што беше битно беше исполнето...
Еден многу млад рибар имаше риболов од соништата....
Додека се враќавме исполнети со убави спомени, со неговиот татко заеднички се присетивме на нашето детство, кога и нас не носеле по риба,...ама за жал ние не сме имале можност да ловиме вака капитални риби каква што извади мајсторот
Ќе биде големо рибариште од него......можеби еден ден ќе ја претставува и Македонија некаде далеку на некое светско првенство......нека се сети тогаш на старците со кои ги правел првите чекори
БИСТРО нека е