www.ribar.com.mk

Мислам дека оваа тема треба да остане отворена или пак да отвориме нова за една конструктивна анализа на нашето учество на оваа СП. Особено од страна на директните учесници.
Не се нервирајте. Нема простор за разочарувања и депресии.
Постои конструктивна, продуктивна критика, да си ги согледаме реално постапките и активностите, добрите и лошите одлуки и акции, со цел да се изгради уште едно искуство кое само може да помогне за понатамошните настапи.
На крајот огледало е вкупното учество, не само резултатот впишан во табелата.
На табелата пред нашата репрезентација стои бројот 12. Читам надолу и ги наоѓам : Словенија, Босна, Литванија, Австрија, Шпанија, Холандија, Русија и замислете ЈАР. Сите тие (освен Босна) се поголеми, побогати земји од Македонија. Имаат повеќе популации (па и крапаџиски), имаат пари (последна информација е дека биџетот за оваа СП на ЈАР бил "скромни" 80.000 Фунти). Не дека парите се одлучувачки, ама многу влијаат.
1. Принципот на кој се избира (составува) репрезентацијата е како и кај повеќето. И е принципиелен. Тој е мотив за масовна лига. Барем во делот за натпреварувачите. Изборот на Предраг за капитен е за мене прав избор. Има се што е потребно за да ја изврши таа работа. И ја заврши. Исто и Васил, веќе е навлезен во сите овие лудории и кога ја води МРФ, може и те како и репрезентацијата.
2. На секое СП се заминува со голема желба за успех. При тоа се нема страв од другите, полни сме со саодоверба и не се потценуваме самите себе, не се плашиме од никого. Тоа што некои ги потенцираат квалитетите на други репрезентации и поединци не значи немање самодоверба, самопотценување. Квалитетите и искуствата се реалност. Од нив многу се учи. Игнорирањето на сето ова често скапо се плаќа. Тоа и се докажа токму на ова СП. Кога би играле тенис натпревар со Надал или Џоковиќ, што би рекле или помислиле, дека играте со послаб од себе, еднаков или подобар? Не се Бојан или Хрватите од Б1 Надал или Џоковиќ, ама се квалитетни и од нив се учи, особено на стаза.
3. Сепак, структурата на нашиот спорт е таква да повеќе од 50% врз успехот влијаат надворешни фактори. Не одлучуваат натпреварувачите за позицијата која ќе им падне, за теренот на кој ќе ловат, за количината и квалитетот на рибите кои тука се движат, не одлучуваат за временските прилики и на крај од три екипи која каде ќе падне. Голем фактор е к'сметот, среќата. Одлучуваат за тактиките, техниките, риболовните активностите на таа позиција и за тоа се одговорни. Заклучок е дека вкупниот пласман е резултат на нешто повеќе од ловењето на еден такмичар. ЈАР-овци не се слаби крапџии, докажани се и имаат се што е потребно. Но овде во Португал, беа последни.
4. Затоа она 12-то место на табелата е збир на многу надворешни влијанија и постаките и активностите на актерите во боксовите. Веројатно нешто е и згрешено и во делот на тактики. Многу корисно е тоа да се увиди.
5. Оној базичен дел на организација на одењето и учеството на ова СП не е предмет на критика. Честитки за огромниот напредок во овој дел. Атмосферата на највисоко ниво, сплотеност, обезбедено се што е потребно за настап. Респект кон Васко пред се и оние околу него.
6. Пепи, Мики, Јане, Оливер, Ицо и Даниел се актерите на првата линија на фронтот. Во поглед на тоа дали се квалитетни, дали заслужиле да одат, дали се залагаа и дали достојно не претставија НЕМА НИКАКВА ДИЛЕМА. Сите им благодариме за пожртвуваноста, самопрегорот, напорот. Не беше се до нив. И други работи одлучуваа. Најконструктивно и најреално е сами да си напреват реална анализа и создадат уште едно искуство и да го споделат со другите потенцијални учесници на вакви натпревари.
7. Ова СП во многу работи не ја заслужи оцеката успешна организација. Сите кои следеа знаат за што пишувам. Само како круна е најавениот скандал од англиската логистика од еден медиум, дека имаат видео материјал за нерегуларно мерење на риба кога се домаќините во прашање. Но и тоа ќе го забошотат.
8. Да имаме во предвид дека оваа 2013 година само ја отворивме вратата на нов помасовен крапски риболов во Македонија, после долга стагнација. Настапува период на успешно организирање на лига натпревари и меѓународни првенства. Тоа е можност за нови докажувања и успесите имаат многу повеќе шанса да почукаат на нашата врата. Важно е да останеме сплотени кон единствената заедничка цел-убав крапски натпреварувачки живот дома и надвор од Македонија.
Не го пишувам ова за да докажам дека многу знам и дека сум подобар од некој друг. Јас мили мои пријатели, полека но сигурно заминувам од оваа сцена. Она што ми остана сакам да го поминам што поубаво, повесело, подостојанствено. Ни требаше еден успех да го разбудиме заспаното и да привлечеме нови, млади луѓе. Но и вака сме на добар пат. Убеден сум.

Моја лична гледна точка е следнава....

Во Португал беа луѓето со НАЈГОЛЕМО ИСКУСТВО во моментов. Кој друг да појдеше, ќе беше сосема поразлично.
Не поразлично во смисла дека не заслужиле, кој и да пецаше таму претходно ке си беше заслужил...но, сепак
таму беа луѓе кој во моментов се најактуелни во крапскиот, најактивни, со долги години активност во ова и пред
ова можеме да замолкнеме. ТИЕ СЕ НАЈДОБРИТЕ ВО МОМЕНТОВ!!

Врз основа на тоа, сите треба да извлечеме поука дека според резултатот треба да се гледа во иднината.
Овој пат ловеа тие што се КРЕМ во овој спорт во државава.
Значи, за мене резултатот е објективен. И тука нема што да се разочаруваме.

Ова е сигнал дека не е ни се до парите, ни до организацијата, ни до желбата, па ни до среќата.

Се е ова одраз на тоа до каде сме, тоа е слика на моменталната ситуација внатре кај нас.
Нестабилни води, малку комерцијали, финансиски средства за тековни кампањи, федерација, систем.

Да се разбереме една работа. ВО ОВИЕ ЛУЃЕ НИКОЈ НЕ ВЛОЖИЛ!!!
Самите тие со свои индивидулани квалитети, ангажман, финансии дојдоа до 12 место во светот.
Па и не е така лошо, нели?

Еве пример...

За да јас тренирам 2год. и да се спремам за светско да речеме во Босна, ми требат мин 10.000евра.
Каде јас да ловам со ефтини машинки, со ефтини конци, со ефтини спод трски од 30е, со половни трски
кои не ми покриваат секаква ситиација, со пари за пат до Пелагчево, јадење, пиење, спиење, мамци,
јадици, мантракуки, спомбови, ракети , пва мрежи...

Каде со овој памет??

Мојата инвестиција е за моја лична сатисфакција, не гледам пропорции овде.

Јас нема никогаш да бидам светски шампион додека штедам на конци, машинки, трски и МИЉОН МАНТРАКУКИ.

Се во ПАРИТЕ, СЕ Е ВО ИНВЕСТИРАЊЕ, СЕ Е ВО РАБОТА, СЕ Е ВО ПУСТАТА ПРОФЕСИНАЛНОСТ!!

И еден факт, па кој како сака нека сфаќа.

Јас па и било кој друг овде, НЕМА НИКОГАШ ДА БИДЕ СВЕТСКИ ШАМПИОН.

Моето хоби, мојата пасија и мојата желба се само 10% од тоа што треба да поседувам за да бидам СВЕТСКО ШАМПИОН.

ЗНам дека тоа никогаш нема да се случи, не заради тоа што сум песимист...туку затоа што ТОЕ Е ТАКА!

Ицо, Јане, Пепи, Мики и другите...сите го поседуваат тој процент, но се тоа е недоволно.
Сите се одлични крапари, но никој не инвестирал во нив...овој резултат е производ од нивнита пасија и желба!!

Секако дека можат и повеќе, но за тоа треба се она што го напишав погоре.

Додека на некој овој спорт не му стане ПРОФЕСИЈА, се е залудно.
За да тоа биде така, треба да се помрднат планини!!

Португал ЈАС ЛИЧНО го гледам како заокружување на една приказна од минатото, не нов почеток.
За нов почеток треба нови и млади крапари...треба се како што е наведов погоре!

Ова беше најдоброто што го имавме во изминативе 10 год. Дадоа се од себе и покрај сите тешки времиња.
Воопшто не гледам вина, СЕКОЈ ИМ ЧЕСТ!!!

Се додека работите течат како до сега и мислиме дека сме имале масовна лига, мала котизација, сме нашле спонзори, се мислиме од каде пари да најдеме итн...се лажеме.

Сите скромни успеси се благодарение на индивидуланите квалитети кој ги имале крапарите во минатото, така беше и сега.

Затоа после лигата каде ми се разјасниа некое работи, каде ме удри реалноста дојдов до заклучок...

ОЧЕКУВАЈ ГО НАЈДОБРОТО, НАДЕВАЈ СЕ НА НАЈЛОШОТО!! Друг избор немаме!!

Догодина искрено сакам лига со млади крапари, со нови дечки од 20-тина год. со чиста позадина, без суети и сомнежи, без искуство, без влијание, беа љубомора и лицемерие со јасна цел, пасија и мотив.

Да одат во Корбу, па и да бидат последни....е ОГРОМНА инвестиција, верувајте ПОГОЛЕМА од било која!!

Нов лист, нови планови и во позадина луѓе со визија. Мислам дека овде ја заокруживме приказната.

Овој систем не донесе до скромни резултати, треба промена! Ако е возможна, резултатите се незибежни.
Во спортивно, средината и оној скромен исход и просек се УСПЕХ за кој не треба да се разочаруваме.

Почетник сум во оваа дисциплина.Не сум такмичел во овој спорт,се надевам некогаш ќе можам да такмичам.Но сум бил спортист,сум се такмичел,знам дека финансиите и улагањето се многу битни,но не се секогаш пресудни.Секогаш треба да очекуваме победа.Такви сме ние македонците,такви треба да бидеме.Од ништо знаеме нешто да направиме.Јас сум сигурен дека во иднина ќе имаме светски шампиони.Оваа година сите бевме сплотени,многу луѓе помогнаа на актерите таму,некои директно некои индиректно.Ако продолжи љубовта кон овој спорт кај сите нас,ќе имаме резултати.Јаката желба за успех носи успеси.Ако се држиме заедно,без љубомора,без работи позади грб,и те како ќе имаме СВЕТСКИ ШАМПИОНИ !!!

Ова што направивме сите за крапскиот риболов, досега се нема случено. Ќе остане запаметено!!

Од натепреварувачи, до здружение, до федерација, до индивуалци, до луѓе со ГОЛЕМО СРЦЕ...до СИТЕ!!
Впрочем, сите сме победници кој бевме инволвирани во сето ова, од почеток до крај. Неспорно!

Се што треба сега е да се гледа и со мала доза на КРИТИКА кон истово. Така е ПРАВИЛНО!
Не треба тука апетитите да застанат.

Големата слика бара сосема нешто друго!!